Semasa pembentukan

Bintang dipercayai terbentuk akibat runtuhan awan gas dan debu bersuhu rendah. Apabila awan runtuh, keabadian momentum sudut menyebabkan sebarang putaran bersih kecil awan meningkat, memaksa bahan menjadi cakera berputar. Di tengah padat cakera ini terbentuk protobintang, yang mendapat haba daripada tenaga graviti keruntuhan.

Apabila keruntuhan berterusan, kadar putaran boleh meningkat ke tahap apabila protobintang yang menokok boleh pecah disebabkan oleh daya emparan di khatulistiwa. Oleh itu, kadar putaran mesti diperlahankan semasa 100,000 pertama tahun untuk mengelakkan senario ini. Satu penjelasan yang mungkin untuk brek ialah interaksi medan magnet protobintang dengan angin bintang dalam brek magnet. Angin yang mengembang membawa pergi momentum sudut dan memperlahankan kadar putaran protostar yang runtuh.[9][10]

Purata
halaju putaran[11]

Kelas bintang	ve (km/s)
O5	190
B0	200
B5	210
A0	190
A5	160
F0	95
F5	25
G0	12

Kebanyakan bintang jujukan utama dengan kelas spektrum antara O5 dan F5 didapati berputar dengan pantas.[7][12] Untuk bintang dalam julat ini, halaju putaran yang diukur meningkat dengan jisim. Peningkatan dalam putaran ini memuncak di kalangan bintang muda kelas B yang besar. "Memandangkan jangkaan jangka hayat bintang berkurangan dengan peningkatan jisim, ini boleh dijelaskan sebagai penurunan dalam halaju putaran dengan usia." 

Selepas pembentukan

Untuk bintang jujukan utama, penurunan putaran boleh dianggarkan dengan hubungan matematik:

Ω e ∝ t − 1 2 , {\displaystyle \Omega _{\mathrm {e} }\propto t^{-{\frac {1}{2}}},}

iaitu Ω e {\displaystyle \Omega _{\mathrm {e} }} ialah halaju sudut di khatulistiwa dan t {\displaystyle t} ialah umur bintang. [13] Hubungan ini dinamakan undang-undang Skumanich selepas Andrew P. Skumanich yang menemuinya pada tahun 1972.[14][15] Girokronologi ialah penentuan umur bintang berdasarkan kadar putaran, ditentukur menggunakan Matahari.[16]

Bintang perlahan-lahan kehilangan jisim dengan pancaran angin bintang dari fotosfera. Medan magnet bintang memberikan daya kilas pada bahan yang dikeluarkan, menghasilkan pemindahan momentum sudut yang stabil dari bintang. Bintang dengan kadar putaran lebih daripada 15 km/s juga mempamerkan kehilangan jisim yang lebih cepat, dan akibatnya kadar pereputan putaran yang lebih cepat. Oleh itu, apabila putaran bintang diperlahankan kerana kesan brek ini, terdapat penurunan dalam kadar kehilangan momentum sudut. Di bawah keadaan ini, bintang secara beransur-ansur menghampiri, tetapi tidak pernah mencapai, keadaan putaran sifar.[17]

Pada akhir jujukan utama

Kerdil ultrasejuk dan kerdil perang mengalami putaran yang lebih pantas apabila mereka semakin tua, disebabkan oleh penguncupan graviti. Objek ini juga mempunyai medan magnet yang serupa dengan bintang yang paling sejuk. Walau bagaimanapun, penemuan kerdil perang berputar pantas seperti kerdil perang T6 WISEPC J112254.73+255021.5[18] memberikan sokongan kepada model teori yang menunjukkan bahawa brek putaran oleh angin bintang adalah lebih 1000 kali kurang berkesan pada penghujung jujukan utama.[19]